Nie żyje prof. Jan Waszkiewicz, matematyk, samorządowiec, pierwszy marszałek województwa dolnośląskiego, działacz opozycyjny. Współtwórca i współorganizator Dolnośląskiego Forum Politycznego i Gospodarczego w Krzyżowej. Miał 76 lat. Odszedł od nas Przyjaciel i Nauczyciel Wydziału, niezwykle troskliwy i zaangażowany Człowiek. Cześć Jego pamięci.
Prof. Jan Waszkiewicz ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim w 1966 r. Po studiach pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, potem przeniósł się na Uniwersytet Wrocławski, gdzie przepracował do 1969 r. Przez następne trzy lata był doktorantem w Instytucie Matematycznym w Warszawie. W 1972 r., już jako doktor, wrócił do Wrocławia i podjął pracę na Politechnice Wrocławskiej. Tu w 1990 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Od 2001 r. jest profesorem w Instytucie Organizacji i Zarządzania PWr.
Od młodości był aktywny nie tylko na polu zawodowym, ale i społecznym. W 1968 r. uczestniczył w wydarzeniach marcowych we Wrocławiu. W 1976 r. zaangażował się w działalność Komitetu Obrony Robotników. W sierpniu 1980 r. doradzał strajkującym we wrocławskiej zajezdni na ul. Grabiszyńskiej. Należy do „Solidarności” od początku jej istnienia. Jest też jednym z pomysłodawców i współorganizatorów Forum Politycznego i Gospodarczego w Krzyżowej, a także Dolnośląskiego Certyfikatu Gospodarczego.
W latach 1995-98 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Biura Rozwoju Wrocławia. W 1998 r. został pierwszym marszałkiem Sejmiku Województwa Dolnośląskiego
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w środę 31 marca br. O godz. 12.30 zostanie odprawiona w Jego intencji Msza św. w kościele św. Rodziny na Sępolnie, po Mszy św. kondukt żałobny wyruszy na cmentarz przy ul. Smętnej, gdzie zostanie złożone Jego ciało.
Foto: Twitter/Interia
Z ENCYKLOPEDII SOLIDARNOŚCI PWr:
Jan Waszkiewicz ur. 24 VI 1944 w Kielcach. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, kierunek matematyka (1966), w 1972 doktorat, w 1992 habilitacja. W 1966 asystent w Instytucie Matematycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, 1966-1969 asystent, nast. starszy asystent w Instytucie Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego, 1969-1972 doktorant Instytutu Matematycznego PAN w Warszawie, 1972-1977 adiunkt w Instytucie Matematycznym Politechniki Wrocławskiej, 1977-1981 i 1983-1989 adiunkt w Ośrodku Badań Prognostycznych Politechniki Wrocławskiej. W 1968 uczestnik wydarzeń marcowych we Wrocławiu. 1976-1980 współpracownik KOR, następnie KSS KOR; w czerwcu 1977 sygnatariusz petycji wrocławskich naukowców w obronie aresztowanych członków i współpracowników KOR. 1979-1980 członek Klubu Samoobrony Społecznej we Wrocławiu. W 1979 współzałożyciel, do 1981 autor, redaktor w „Biuletynie Dolnośląskim”. 1979-1980 uczestnik nieformalnych spotkań opozycji wrocławskiej, tzw. Rady Jedności. Od 1980 w TKN.
26-27.08.1980 doradca strajkowy w Zajezdni MPK nr 7 przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu (siedziba MKS); od września 1980 w „Solidarności”, przewodniczący Komisji Oddziałowej „Solidarność” w Ośrodku Badań Prognostycznych Politechniki Wrocławskiej, członek Komisji Zakładowej na PWr, w czerwcu 1981 delegat na I WZD Regionu Dolny Śląsk, do października 1981 członek Prezydium Zarządu Regionu, delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów, członek Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „S” i Zespołu Ekspertów Edukacyjnych.
13-16.12.1981 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, członek Krajowego KS;
16.12.1981 aresztowany, przetrzymywany w Areszcie Śledczym w Gdańsku, sądzony z Krzysztofem Dowgiałłą, Reginą Jung, Alojzym Szablewskim, Tomaszem Moszczakiem, skierowany na internację psychiatryczną do Lubiąża, 28.05.1982 wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku uniewinniony. W latach 1983 – 1989 członek Rady Edukacji Narodowej, 1984-1989 założyciel i przewodniczący Dolnośląskiej Rady Edukacji; od 1983 współpracownik Regionalnego Komitetu Strajkowego „S” Dolny Śląsk i Solidarności Walczącej w zakresie kolportażu i przekazywania informacji oraz środków z zagranicy; autor w pismach podziemnych, m.in. „Replice”, „Obecności”, „Sumieniu”, współorganizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy. W latach 1986-1989 członek Rady Porozumienia Stowarzyszeń Twórczych i Naukowych.
Od 1989 członek Komisji Zakładowej NSZZ „S” na Politechnice Wrocławskiej. W latach 1989-1990 kierownik Oddziału we Wrocławiu Instytutu Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego w Warszawie, 1991-1998 adiunkt i kierownik zakładu Instytutu Nauk Społecznych PWr. 1995-1998 z-ca dyr. Biura Rozwoju Wrocławia, 1998-2001 marszałek woj. dolnośląskiego; od 2001 profesor w Instytucie Organizacji i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej. Od 1995 w Ruchu Stu; W latach 1999-2002 w Ruchu Społecznym AWS.
Odznaczenia solidarnościowe: Dyplom „Solidarności” – 2005